Przystanek 7 Las

Treść

Las, jaki możemy ogadać na tym przystanku jest stosunkowo młodym lasem gospodarczym. Wiek najstarszych jodeł czy buków nie przekracza osiemdziesięciu lat, gdyż takie okazy nadają się do wycinki i wykorzystania przez ludzi. Drzewa nie dorastają maksymalnego wieku, gdyż są wcześniej wycinane. W dawnej puszczy byłaby to ledwo młodzież, gdyż wszystkie drzewa dożywały kilkuset lat. Jodły i świerki umierały mając trzysta lat. Dęby i lipy jeszcze dłużej. Las gospodarczy, choć wygląda na naturalny służy głównie produkcji drewna. Oczywiście rośliny produkują tlen, pochłaniają zanieczyszczenia, chronią przed powodzią. Leśnicy sadzą młode drzewka, po kilkunastu latach dokonują selekcji, czyli trzebieży pielęgnacyjnej. Usuwają okazy chore i wolno rosnące. Zostawiają te, które rosną najszybciej. Martwe i ścięte pnie są natychmiast usuwane z lasu, by nie stały się ogniskiem choroby. Prawdziwą Puszczę Karpacką można oglądać jedynie w położonych kilkanaście kilometrów dalej rezerwatach Łabowiec, Barnowiec i w Uhryniu. Miarą naturalności lasu są samoodnowienia. Proszę spojrzeć uważnie na leśną ściółkę: jeśli znajdziecie maleńkie siewki jodły, świerka czy buka, będzie to oznaczać, że drzewa samodzielnie wytwarzają nasiona i nowe rośliny wyrosną bez pomocy człowieka. W okolicy przystanku można również zobaczyć efekty zalesienia nieużytków, czyli pól uprawnych, które przestały być użyłkowane rolniczo po 1989 roku. Doskonała ilustracja znanego powiedzenia: nie było nas był las. Nie będzie nas, będzie las. Korzystając z zamieszczonych na tablicy zdjęć, proszę spróbować rozpoznać najpospolitsze gatunki drzew leśnych: jodłę, świerka, sosnę oraz krzewy podszytu: dziki bez koralowy, kalinę koralową oraz leszczynę.